10 Şubat 2010 Çarşamba

100% Carbon Chain Mail

Hayatimda bukadar sakatlandigim bir 2 sene daha yok. 2009'a kadar hic bir yerimi kirmamistim. Bir de kendimle ovunuyordum bu konuda. Bir yandan da cocuk muzurlugu nasil bir sey diye merak ediyordum tabi. Herkez anlatir cocuklugunda orasini boyle kirmis burasini boyle kirmis. Merak ederdim nekadar aciyor acaba diye.

Nese ki muradima erdim:) Once dirsek bolgesinden kolumu sonra da parmagimi kirdim. 2 seferde de kirildigina dair en ufak bir fikrim yoktu. Nese ki hastaneye gitmeyi akil ettim de %98 acilan bir kolum ve az sisik bir parmagim var.

Fakat benim kara bahtimdan midir nedir gene bir yerlerim sakatlanmaya devam ediyor. Kampin ilk 2 gunu ayni yerden dizim sakatlandi hala gecmedi. Bunun uzerine sanki yetmiyormus gibi macta kolum catladi. Bu daha nekadar boyle devam edecek bilmiyorum ama boyle giderse benim ozel yapim hafif bir zirha ihtiyacim olacak...

Bugun haftanin en guzel gunuydu diyebilirim. Bir kere hic ac gezmedim karnim hep toktu. Karnim acken biraz huysuzlaniyorum da;) Aksam da arkadaslarimla beraberdim sohbet muhabbet insan daha ne ister ki??? Ister tabi birseyler daha. Mesela ben artik su basvurularim hallolsa isterim ama, kucuk seylerle de mutlu olabilmeliyiz yoksa bu hayat gecmez. Her gun loto tutturacak degiliz, ya da tuttugumuz takimlar her sene sampiyon olacak degiller.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder